Niki
Niki
Ik kijk naar mijn moeder die staat te strijken, een berg was links van haar en een net stapeltje was rechts van haar. Ik sta hand in hand met Niki, de glas-in-lood schuifdeuren achter mijn moeder staan open en ik kijk naar de opgemaakte bedden in de donkere tussenkamer, de slaapkamer waar mijn twee broers en ik slapen.
Ik ben 4 of 5 jaar en ik sta daar in de achterkamer van ons piepkleine huisje aan de dijk in Schiedam. Een huisje met een voor-, achter- en een tussenkamer. Een koude gang met een toilet en een piepklein keukentje met een plaatsje waar we bijna nooit komen. Alleen als de buurhond is geweest om achter de ratten aan te jagen, dan mogen we weer op het plaatsje.
Ik heb Niki meegetrokken, de lange donkere gang door naar de achterkamer. We staan stil voor de strijkplank, ik hou zijn hand stevig vast, hij kan niet ontsnappen. Niki wiebelt van de ene voet op de andere, hij kijkt naar mijn moeder, dan weer de kamer rond. Een rimpel op zijn voorhoofd. ‘Ik ga later trouwen met Niki’ kondig ik aan. Ik weet het zeker, want Ik ben zwaar verliefd op Niki.
Ach Niki, in zijn korte broek die eindigt boven de schriele knokige knietjes. Een broek met veel te wijde pijpen, die de knietjes nog magerder maken dan ze al zijn. Ze steken als potloodpunten naar voren boven de bruin gebreide kousen in de bruine dichte schoenen. Niki draagt bretels over zijn overhemdje, dat helemaal tot aan zijn nek dichtgeknoopt is. Zijn blonde vlassige haar is in een ferme scheiding gekapt en is kort boven de oren opgeknipt. Zijn huid is net zo licht als zijn haar. Ook zijn ogen zijn licht. Behalve zijn kleren is alles licht aan Niki.
En Niki, wat vond hij daar nou van? Wilde hij ook trouwen? Had hij daarin wat te vertellen? Heb ik hem overdonderd? Hadden we dit samen afgesproken? Ik kan me er helemaal niets van herinneren. Alleen het beeld van mijn strijkende moeder, een stapel was naast haar op de stoel. En ik sta daar met mijn toekomstige verloofde, hand in hand.
Mijn moeder glimlacht en kijkt naar ons. ‘Dat is mooi’ zegt ze en zij blijft doorstrijken.
Later, toen ik Niki Vermeer al lang uit het oog was verloren, vertelde mijn moeder me dat ik voordat ik hand in hand met Niki voor mijn moeder stond, juist heel veel ruzie met hem had gemaakt en dat wij elkaar te vuur en zwaard hadden bestreden.
En nu zoveel jaar later ben ik zeer benieuwd hoe het met Niki Vermeer gegaan is. Heette hij echt Niki? Of had ik dat er van gemaakt. Mijn moeder kan ik het niet meer vragen, dan maar aan Facebook, maar helaas, ook deze geeft niet thuis.
Family affair, detail