Ada Krowinkel

Het is afgelopen, de doeken staan weer allemaal rondom mijn bed in mijn slaapkamer, het is weer eieren lopen 's-nachts als ik in het donker naar het toilet moet. Afgelopen donderdag zijn de doeken uit de kapsalon gehaald, niet door mijzelf, ik had geen tijd. Er was er bijna eentje verkocht, zei Jean-Pierre nog, maar ja, met bijna kom je niet ver. Ze hingen er trouwens heel erg mooi en ook in de etalage stond het beschilderde wijnkistje te lonken naar de passanten, alleen er zijn zo weinig passanten in de Zuiderpassage. Goed volgende keer beter en die komt er aan. Mijn expositie in Hilton in Zweden in november heb ik weliswaar afgezegd, maar begin februari ga ik exposeren in de Stadsgalerij in Breda, samen met Frank Janssen en Rene Siemons en met nog wat anderen. Het lijkt ver weg, maar we zijn er al heel druk mee, planning maken, taken verdelen, kunstenaars zoeken en schilderijen maken! Oh wat is het leven toch mooi!